Om te decoreren voor geluk en mentaal welzijn
Waar gaat het over een ruimte waardoor we ons thuis voelen? Op het meest fundamentele niveau hebben mensen behoefte aan onderdak, maar daarnaast willen we ook comfort, schoonheid en verbinding met degenen om ons heen en met de wereld daarbuiten.
Onze reacties op het ontwerp van huizen en andere ruimtes zijn soms bewust, soms onbewust; de meesten van ons hebben een duidelijke mening over onze smaak die we kunnen definiëren, maar veel van onze reacties op interieurs gaan onder de oppervlakte door, vastgebonden en verbonden met onze instincten voor veiligheid en stimulering.
Als kinderen wordt gevraagd een huis te tekenen, tekenen ze vaak huizen met steile daken, zelfs als ze zelf in flats wonen.
Het schuine dak symboliseert beschutting en omsingeling, die we nodig hebben om ons veilig te voelen. Het huis van elk individu moet aanvoelen als een toevluchtsoord voor de rest van de wereld. Deze psychologie moet altijd een goed ontwerp vormen. Zoals Alain de Botton in zijn boek The Architecture of Happiness bespreekt, kunnen we schoonheid zoeken in design, maar er zijn allerlei andere aspecten waarvan we ons misschien niet eens bewust zijn en die ons ertoe brengen gebouwen en objecten aantrekkelijk of onaantrekkelijk te vinden: ontwerpen gaan mis omdat onze gevoelens van tevredenheid zijn geweven van fijne en onverwachte filamenten. Het is niet voldoende dat onze stoelen ons comfortabel ondersteunen; ze zouden ons bovendien het gevoel moeten geven dat onze ruggen bedekt zijn, alsof we op een bepaald niveau nog steeds de voorouderlijke angst voor aanvallen door een roofdier afwenden. Wanneer we voordeuren naderen, waarderen we degenen met een kleine drempel ervoor, een stuk reling, een baldakijn of een eenvoudige rij bloemen of stenen - kenmerken die ons helpen de overgang tussen openbare en privéruimte te markeren en de angst om een huis binnen te gaan of te verlaten. '
Trends in huidig onderzoek ondersteunen de bewering van De Botton dat we als het op design aankomt onderhevig zijn aan een groot aantal neurologische reacties waar we geen controle over hebben en die we misschien niet eens herkennen.
Tijdens de Salone del Mobile van dit jaar in Milaan werkte Google samen met het Arts & Mind Lab aan de Johns Hopkins University om een interessant experiment uit te voeren, waarbij de impact van zintuiglijke input - wat we zien, horen, ruiken en aanraken - op onze geest en ons lichaam werd onderzocht.
Dit veld wordt neuro-esthetiek genoemd. Drie verschillende kamers zijn ontworpen in samenwerking met het Finse meubelbedrijf Muuto, en bezoekers droegen bandjes om hun fysiologische reacties bij te houden terwijl ze door de kamers liepen.
Ze werden aangemoedigd om stil te blijven, van hun telefoon af te blijven en volledig met hun omgeving bezig te zijn - voorwerpen aanraken, geuren, geluiden en bewegingen opmerken. Ivy Ross, VP Product Design bij Google, die het project leidde, zei dat ongeveer de helft van de deelnemers verrast was door de kamer waarin ze zich het kalmst voelden, en dat dit niet noodzakelijk de kamer was waar ze zich visueel het meest toe aangetrokken voelden. "We hebben onze omgeving de afgelopen jaren te veel geoptimaliseerd voor onze cognitieve geest, en we moeten onze zintuigen prikkelen en meer bewust maken van wat goed voelt in plaats van wat we denken." Misschien is wat we denken dat we willen, niet echt datgene waardoor we ons thuis voelen.
