Phil Collins
Born Philip David Charles Collins op de 30 e januari 1951 in Chiswick, Middlesex te Greville en Winfred Collins, Phil Collins is een drummer, zanger, acteur en producer, het best bekend als een groot deel van de rockband Genesis. Naast Peter Gabriel, Tony Banks, Mike Rutherford, Steve Hackett en andere leden, heeft de band groot succes gehad in de jaren 70, 80, 90 en 2000 met het spelen van hun eigen merk rock.
Genesis bracht 15 studioalbums uit, met Collins als lid van de band, als drummer, achtergrondzang en hoofdzang, waaronder: Nursery Cryme (1971), Foxtrot (1972) Selling Music by the Pound (1973), The Land Lies Down on Broadway (1974), A Trick of the Tale (1976), Wind and Wuthering (1976), And Then There Were Three (1978), Duke (1980), ABACAB (1981), Genesis (1983), Invisible Touch (1986) en We Can´t Dance, (1991), volgde vervolgens zijn eigen succesvolle solocarrière met albums; Face Value (1981), Hello I Must Be Going (1982), No Jacket Required (1985) en But Seriously ... (1989), Both Sides (1993), Dance into the Light (1996), Testify (2002), Teruggaan (2010).
... Maar laten we een beetje teruggaan. Phil Collins begon in de showbizz als acteur. Op 14-jarige leeftijd begonnen met acteerlessen op de Barbara Speake-toneelschool. Zijn 1 st grote rol was in 1964 de hoofdrol aan de westkant als de Artful Dodger in Oliver!
Later verscheen hij als een extra in de film: A Hard Days Night en andere kleine rollen, waaronder als een extra in Chitty Chitty Bang Bang (zijn scène werd vóór de release afgesneden). Collins werd al snel aangetrokken door muziek als een fervent drummer en zijn eerste bandrol was bij Flaming Youth. Na het uitbrengen van een album Ark2, splitste de band zich en Collins begon auditie te doen voor andere bands, en reageerde uiteindelijk op een advertentie voor een drummer bij de band Genesis. De auditie vond plaats bij de ouders van Peter Gabriel en hij sloot zich in augustus 1970 bij de groep aan. Genesis was een groot succes en het eerste Genesis-album dat werd uitgebracht nadat Collins erbij kwam was Nursery Cryme in 1971.
In 1975 trouwde Phil met de Canadese Andrea Bertorelli. Phil adopteerde Andrea´s dochter Joely en het echtpaar kreeg een zoon Simon. Het huwelijk zou slechts 5 jaar duren vanwege de druk van schrijven, opnemen en toeren.
In 1978, na uitgebreide opnames en toeren met Genesis, had de band een korte pauze, waarin Collins naar Vancouver ging om bij zijn familie te zijn en te proberen zijn huwelijk te redden. Uiteindelijk faalde hij in zijn verzoeningspogingen en keerde hij terug naar het VK, waar Rutherford en Banks werkten aan soloprojecten. Terwijl hij wachtte om het volgende album van Genesis op te nemen, schreef Collins zijn eerste soloalbum, Face Value, dat in 1981 werd uitgebracht.
Onder verwijzing naar zijn scheiding in 1980 als de belangrijkste inspiratiebron voor de nummers op het album, was Face Value een internationaal succes en was het nummer één in 7 landen en verkocht ook 5 miljoen exemplaren in de VS. Collins was nog steeds aan het toeren en opnemen met Genesis en begon op dat moment ook wat solo te toeren. Het Genesis-album ABACAB werd uitgebracht in 1981.
Collins 'tweede soloalbum, Hello I Must Be Going, werd uitgebracht in 1982. Dit album was wederom een commercieel succes en bereikte nummer 2 in de Britse albumcharts en nummer 8 in de VS, met een verkoop van 3 miljoen exemplaren. In 1983 volgde een solo-tour om het album met groot succes te promoten.
In 1984 trouwde Collins opnieuw. Dit keer naar de Amerikaan Jill Tavelman, het echtpaar had een dochter Lilly. Het huwelijk zou slechts 10 jaar duren, opnieuw onder de druk van het constante schrijven, produceren en toeren.
In 1984 bracht Collins ook de singles Against All Odds uit van de gelijknamige film, Easy Lover with Phil Bailey, (Earth Wind and Fire) en nam hij deel aan de originele Live Aid-single ter ondersteuning van de hongersnood in Ethiopië.
In 1985 kwam de release van Collins 'bestverkopende album No Jacket Required, dat nummer één werd in het VK en de VS en 3 Grammy-awards won, waaronder Album of the Year. Dat jaar nam Collins deel aan de Live Aid-concerten die op dezelfde dag zowel in het Wembley-stadionconcert als in het JFK-stadion in Philadelphia verschenen !!!
Hoewel zijn solocarrière op spectaculaire wijze van start was gegaan (sommige journalisten zeiden dat hij groter was dan Genesis), weigerde Collins de band te verlaten en zei: "het volgende lid dat Genesis verlaat, zal het afmaken".
Collins 'eerste filmrol kwam in 1988 toen hij verscheen in Buster, een succesvolle film over de grote treinroof met Julie Walters in de hoofdrol. Naast de hoofdrol in de film, droeg Collins vier nummers bij aan de filmscore.
In 1989 bracht Collins zijn vierde studioalbum uit, maar serieus. Dit album was wederom een enorm commercieel succes dat 15 weken op nummer één stond in het VK en 3 weken in de VS, met singles van het album die wereldwijd allerlei prijzen wonnen.
In 1991 herenigde Collins zich met Banks en Rutherford om het Genesis-album Invisible Touch op te nemen, dat nummer één in het VK en nummer vier in de VS bereikte en 4 miljoen exemplaren verkocht.
In 1996 verliet Collins uiteindelijk Genesis om zich te concentreren op zijn solocarrière. Nadat hij Genesis had verlaten, vormde Collins de Phil Collins Big Band, die op zomerjazzfestivals toerde met jazzvertalingen van Genesis-liedjes. Opnieuw was het project een succes.
In 1999 schreef, speelde en produceerde Collins de soundtrack voor de Disney-film Tarzan en het hoofdnummer You´ll Be In My Heart bracht 19 weken door als nummer 1 in de Billboard-hitlijst. Hij won ook een Golden Globe-prijs en een Academy-prijs voor het beste originele nummer. Collins trouwde in dit jaar met zijn derde vrouw Orianne Cevey, een Zwitserse staatsburger die als vertaler voor hem had gewerkt en ze hadden twee zonen Nicholas en Matthew. In hetzelfde jaar kreeg Collins een ster op de Hollywood Walk of Fame.
In juni 2002 accepteerde hij een uitnodiging om op te treden in Buckingham Palace, tijdens het Party at the Palace-evenement voor het Queens Golden Jubilee.
Een comeback Genesis-tour met Collins, Banks en Rutherford vond plaats in 2007 in Europa en Noord-Amerika ... het was opnieuw een groot succes.
Collins, opgenomen in de Rock n Roll Hall of Fame in 2010, werkt nog steeds hard. Hij toerde nog in 2017 op de Not Dead Yet Tour die, hoewel aanvankelijk gepland als een korte Europese tour, eindigde als een wereldtournee met locaties die binnen enkele seconden uitverkocht waren.
Tijdens al dit toeren en opnemen met Genesis en als soloartiest, schreef, produceerde, trad Collins op of werkte hij samen met vele artiesten, waaronder; Phil Bailey, Eric Clapton, Thin Lizzy, Robert Plant, John Martin, Adam Ant, Howard Jones, The Who, Tears for fears, Paul McCartney, Elton John, Mark Knopfler, Sting, Adele en nog veel meer.
Zoals alle groten, is het ding dat opvalt bij Phil Collins zijn harde werk en toewijding aan muziek. Zijn muziek heeft hem huwelijken, relaties en tot op zekere hoogte zijn gezondheid gekost, maar zijn muziek kan de tand des tijds doorstaan. Dames en heren, ik geef u Phil Collins.
