Ozzy Osbourne zou geen introductie nodig hebben als een wilde man en frontman van de band Black Sabbath en door een uitgebreide solocarrière. Songwriter en frontman extraordinaire Osborne is erin geslaagd een internationaal erkende muziekcarrière op te bouwen en een legendarische status te bereiken ondanks veel tegenslagen. John Michael Osbourne werd geboren in Aston in Birmingham als zoon van John (een gereedschapsmaker) en Liilian (een fabrieksarbeider) op 3 december 1948 (deelt dezelfde verjaardag als mijn vrouw!). Hij groeide op in Birmingham met zijn 5 broers en zussen in Aston en kreeg van de basisschool de bijnaam Ozzy - terwijl hij betrokken was bij musicals op school, was hij van jongs af aan geïnteresseerd in muziek. Hij was 14 toen hij de Beatles-single ´he loves you´ hoorde en werd een grote fan. Op dat punt wist hij dat hij een rockster zou worden. Bij het verlaten van de school had Ozzie verschillende baantjes die hij niet kon vasthouden en wendde zich tot inbraak om geld te verdienen. Dit was een carrière waar hij duidelijk niet voor uit was gegaan en hij bracht zes weken door in de groene gevangenis van Winston nadat hij geen boete had kunnen betalen voor inbraak ... Een boete die zijn vader weigerde namens hem te betalen. Ozzy sloot zich aan bij en verliet een reeks hardrock-outfits voordat hij de aarde vond, die later de naam aannam van een oude Boris Karloff-film, die het leven schonk aan de legendarische Black Sabbath. De band tekende bij Warner Brothers Records en hun eerste album, Black Sabbath, werd uitgebracht in 1970 en bereikte platina-verkopen in de VS. Een reeks hitalbums volgde, waaronder; Paranoid (Gold in UK Platinum USA) Masters of Reality (Miljoen verkopen in UK en USA) Sabbath Bloody Sabbath en Technical Ecstasy die weliswaar goud verkocht in de US, maar veel kritiek kregen van de critici en sommigen zeiden dat de band dat wel was. ontrafelt in een alarmerend tempo. Gedurende deze jaren kreeg de onnavolgbare Oz ook een vrouw Thelma, twee kinderen, een drugsmisbruikprobleem en een zeer slechte reputatie. Zijn hoteltrashing-incidenten werden berucht en geruchten over satanisme begonnen de ronde te doen. "De enige zwarte magie waar we ooit in terecht zijn gekomen, was een doos chocolaatjes," hield hij vol. Maar de belangstelling van de media voor 'Ozzy's-a-looney'-verhalen was onverzadigbaar en zijn woede-uitbarstingen, waaronder een uitbarsting in 1976 toen hij een kippenren vol kippen doodschoot, hielpen de zaak niet. Het jaar daarop stierf zijn vader en Ozzy's enthousiasme voor de band nam af. Zijn aanhoudende afwezigheid bij de repetities leidde er uiteindelijk toe dat hij werd ontslagen. Ozzy keerde na 3 maanden terug naar Black Sabbath en de band ging naar Toronto, Canada om het album Never Say die op te nemen. Volgens de band werd de opname moeilijk gemaakt door drugs- en alcoholmisbruik van de band en was het moeilijk om iets gedaan te krijgen. Het album was uiteindelijk klaar en er werd een voorprogramma georganiseerd met ondersteuning van Van Halen. Tijdens de tour viel de meer jeugdige Van Halen in de schijnwerpers met critici die het optreden van Sabbath bestempelden als 'moe en ongeïnspireerd', terwijl Van Halen lovende kritieken kreeg. Tijdens de tour speelde Ozzy wat lange tijd zijn laatste sabbatconcert in Albuquerque zou worden. In 1979 werd Ozzie ontslagen door de andere bandleden als gespannen in de studio. De officiële reden voor het ontslaan was ¨middelenmisbruik¨. Osbourne handhaaft zijn drugsgebruik en alcoholgebruik was op dat moment niet beter of slechter dan dat van de andere leden. Ozzy verdween in een diepe depressie en een patroon van drugsgebruik, wat hem uiteindelijk zijn huwelijk kostte. Bij het verlaten van de band ontving Ozzy ongeveer £ 96.000 voor zijn aandeel in de band en Ozzie ging drie maanden op een eetbui: «Ik had £ 96.000 gekregen voor mijn deel van de naam, dus ik had mezelf gewoon opgesloten en drie maanden doorgebracht. cola en drank doen. Mijn gedachte was: 'Dit is mijn laatste feest, want hierna ga ik terug naar Birmingham en de uitkering'… De Ardens hadden echter andere ideeën en onder hun leiding werd Blizzard of Ozz gevormd. Ze waren getekend bij Jet Records en de band bestond uit Lee Kerslake (ex Uriah Heap) op drums, Bob Daisy (ex Rainbow) op bas, Don Airey (ex Rainbow) op keyboards en Randy Rhoades (ex stille rel) op leadgitaar. Twee enorm succesvolle albums volgden; Het debuutalbum Blizzard behaalde multi-platina-verkopen zonder een top 40-hit. Het volgende album Diary of a Madman was net zo succesvol met het behalen van drievoudige platina-verkopen in de VS, en de obsessie van de pers met hem werd zo sterk als altijd. Onnodig te zeggen dat zijn capriolen alleen maar dienden om hun eetlust te voeden. Toen een fan een knuppel naar hem gooide tijdens een toneelvoorstelling en hij beroemd zijn kop eraf beet, waren het niet alleen dierenrechtenactivisten die hem als ziek en sadistisch bestempelden. De zanger stond erop dat hij dacht dat het een rubberen speeltje was en onderging een behandeling voor hondsdolheid. Texanen sloten zich aan bij de Ozzy-haters in 1982 toen hij dronken zijn ontlasting deed bij een deel van het Alamo-oorlogsmonument, waardoor hij een nacht in de gevangenis verdiende en een levenslange ban van de staat verdiende. Het is onwaarschijnlijk dat zijn daaropvolgende overpeinzingen veel hebben bijgedragen aan het verzachten van hun woede: “Ik kan eerlijk zeggen dat alle slechte dingen die mij ooit zijn overkomen, rechtstreeks werden toegeschreven aan drugs en alcohol. Ik bedoel, ik zou nooit om negen uur 's ochtends in de Alamo plassen in een sobere avondjurk voor vrouwen. " Toen hij een nieuw contract tekende bij CBS Records, stelde zijn vrouw voor om twee duiven vrij te laten als “vredesaanbod- www.the-journal.es 19 augustus 2020 Camposol-sector A“ Het beste voor eten, drinken, entertainment en sport ”Zelfgemaakte taarten en gebak dagelijks vers gebakken volledig Engels ontbijt 2 van alles! Slechts 3,50 € elke woensdag! Fish And Chips Vers bier gehavende kabeljauw, chips en erwten, 7.00 € 18-21 uur zondagse lunches vanaf 5.50 €! Reserveren aangeraden! Volledig menu met sandwiches, snacks en hoofdmaaltijden verkrijgbaar in de bar! WAT IS ER BIJ CATS Maandag: Slimming Club 11.00 uur Donderdag: FAT CLUB! Donderdag 23.00 - 12.00 uur: karaoke met Bernie Mac 21.00 uur tot laat op zaterdag: alle sportevenementen getoond! De originele line-up van links naar rechts: Osbourne, Butler, Iommi, Ward ing ”tijdens een feestje gegooid door zijn oude label. Hij arriveerde echter nogal bedwelmd en koos ervoor om in plaats daarvan op de kop van een van de vogels te bijten. Een andere dag, weer een mediaoproer: "Van alle dingen die ik heb verloren, denk ik dat ik mijn verstand het meest mis", grapte hij. Alles ging vlot wat de muziek betrof, totdat de tragedie toesloeg ... In maart 1982 was de band in Florida op een tour ter promotie van Diary of a Madman, een licht vliegtuig met Randy Rhoades, Rachel Youngblood (de stylist van de band) en piloot Andrew Aycock, reisde samen met de tourbus met de rest van de band. Tijdens een moment van hoge stormen knipte de vleugel van het vliegtuig de tourbus en crashte, waarbij iedereen aan boord van het vliegtuig omkwam. Voor Osbourne om getuige te zijn van de dood van goede vriend en briljante gitarist Rhoades en de andere leden van zijn entourage, volgde een periode van depressie en het onvermijdelijke drugsmisbruik. De jaren tachtig boekten nog steeds enig succes met samenwerkingen met Was not Was, Jake E Lee en Zakk Wylde met het opnemen van albums zoals Bark at the Moon en The Ultimate Sin. Succesvol in de jaren tachtig, behaalde Osbourne commercieel succes tot in de jaren negentig, te beginnen met No More Tears uit 1991, met de single Mama, I'm Coming Home. Het album genoot veel radio- en MTV-bekendheid. Het begon ook met het inschakelen van externe componisten om Osbourne's solomateriaal te helpen schrijven in plaats van te vertrouwen op zijn opname-ensemble. Het album werd gemixt door veteraan rock producer Michael Wagener. Osbourne ontving een Grammy Award voor het nummer I Don't Want to Change the World from Live & Loud, for Best Metal Performance of 1994. Wagener mixt ook het live-album Live & Loud dat op 28 juni 1993 uitkwam. Het was de bedoeling dat het de finale van Osbourne zou worden. album, het werd vier keer platina en stond op nummer 10 in de Billboard Rock Charts van dat jaar. Op dit punt uitte Osbourne zijn vermoeidheid met toeren, en riep zijn pensioenreis uit (die van korte duur zou zijn). Het heette No More Tours, een woordspeling op No More Tears. De volledige cd-catalogus van Osbourne werd opnieuw gemasterd en opnieuw uitgegeven in 1995. Haal de volgende maand een exemplaar van The Journal op om verder te lezen over de gekke Ozzy Osborne !!
